عوامل مؤثر بر پذیرش فناوری آبیاری نوین توسط کشاورزان (مورد مطالعه شهرستان بهبهان)

امروزه،کمبودآببهیکنگرانیعمدهدرایرانبدلشدهاستوبه‌طورمشخص،کشاورزیدرکانوناصلیمشکل کمبودآب قراردارد. از آنجایی که بخش عظیمی از تلفات آب در مسیر انتقال آن به مزارع اتفاق می‏ افتد، به‏ کارگیری فناوری‏ های نوین آبیاری به‏ منظور استفاده بهینه از منابع آب کشور امری ضروری می‏ باشد. تحقیق حاضر با هدف اصلی بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش فناوری آبیاری نوین در شهرستان بهبهان انجام گرفت. این تحقیق، از نوع تحقیقات کاربردی بوده و گردآوری داده‌ها با استفاده از روش توصیفی-پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق را کشاورزان پذیرنده و نپذیرنده فناوری‌های آبیاری نوین شهرستان بهبهان تشکیل دادند. تعداد کل پذیرندگان فناوری‌های نوین آبیاری شامل 174 کشاورز بوده که به‌صورت سرشماری انتخاب گردیدند و از میان نپذیرندگانی که زمین‏های آن­ها در همسایگی کشاورزان پذیرنده بوده تعداد 100 نفر به‌صورت تصادفی به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‎ استاندارد استفاده گردید. به‌منظور تعیین قابلیت اعتماد ابزار تحقیق، پیش‌آزمون انجام شد که مقدار آلفای کرونباخ محاسبه شده برای مقیاس­ های اصلی پرسشنامه در حد مناسب بود. به‌منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم ‏افزار SPSS20 استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که توابع تشخیصی برای هر سه مدل نشر، تنگناهای اقتصادی و چندبعدی دارای قدرت ایجاد تمایز میان پذیرندگان و نپذیرندگان فناوری آبیاری نوین بودند. همچنین متغیر سن در مدل نشر و چندبعدی و متغیر فاصله زمین‌های کشاورزی تا مرکز خدمات در مدل تنگناهای اقتصادی، مهم‏ترین متغیرهای متمایزکننده دو گروه پذیرنده و نپذیرنده می ‏باشند. همچنین یافته‏ ها بیانگر آن است که الگوی چندبعدی، توانایی بالاتری برای طبقه‏ بندی کشاورزان پذیرنده و نپذیرنده فناوری آبیاری نوین دارد. لذا پیشنهاد می‏ شود سیاست‌گذاران با توجه به تابع به‏دست آمده از این الگو، احتمال پذیرش فناوری‏ های مدرن آبیاری را محاسبه نموده و بر اساس آن اقدام‏ه ای لازم را به عمل آورند.